Monteverde

Wat een belevenis gisterenmiddag. We werden om 2 uur opgehaald bij ons hotel om vervolgens naar Selvatura Park gebracht te worden voor de Canapytour. Alleen de rit ernaar toe was al een attractie op zich, weer over een dirtroad, dus lekker gehusseld en geshaked met een groep in een busje, steeds hoger en hoger, mijn hemel waar gaan we naar toe. Eenmaal aangekomen, in een tuigje gehesen, helm op en een paar stinkende handschoenen aan. Dit zijn speciale handschoenen waarmee je kunt afremmen op de kabel. In onze groep zaten een paar Amerikanen en die waren hartstikke nerveus, wat hebben we met hun gelachen, dat was vast de voorpret. Ik was blij dat we in Sarapiqui al een voorproefje gehad hadden want dat was achteraf minder hoog en had kortere Ziplines, de langste daar was 600 meter en hier 1000 meter. De eerste keer is wat onwennig maar als je de slag te pakken hebt is het geweldig, 13 Ziplines en 9 platforms, we hebben er 2 uur over gedaan. Vlak voor het eind kon je de Tarzanswing doen, je moet je voorstellen dat je van een bepaalde hoogte naar beneden stort en net als Tarzan heen en weer slingerd. We hebben het eerst even aangekeken en uiteindelijk besloot Bouke om het te doen, de dames zijn met beide benen op de grond gebleven. Jullie hadden hem moeten horen schreeuwen.......... ik kan jullie vertellen dat het niet op de Tarzanskreet leek.
De laatste Zipline was 1000 meter op een hoogte van 150 meter, dat gaat hard, volgens de experts zo'n 80 km/u, het ontneemt je letterlijk en figuurlijk de adem, dat laatste omdat het uitzicht echt geweldig is, je vliegt gewoon.
Na zo'n drukke dag hebben we 's avonds lekker een pizzeria opgezocht en een pizza gegeten om vervolgens om 21.00 uur doodmoe in bed te rollen.
Vanmorgen ging om 05.15 ging de wekker alweer want om 05.50 uur werden we opgehaald voor een birdwatching tour. Waarom zo vroeg hoor ik jullie denken, dat is omdat de dieren dan het meest actief zijn. Maar....... het waaide behoorlijk dus de vogels lieten zich niet makkelijk zien, toen begon het ook nog te regenen maar dat duurde gelukkig niet zo lang. Het eerste uur hebben we niets gespot maar daarna hoorde we een Bellbird, een bijzondere vogel die zich niet zo snel laat zien en het geluid maakt van een bel. Om een lang verhaal kort te maken......... we hebben hem gezien, echt heel gaaf. Voor de rest nog wat andere mooie vogels gespot en een groene Toekan, die ziet er weer heel anders uit dan de zwarte met de gele snavel, hij lijkt meer op een kleine papegaai, er zijn hier zo'n 6 verschillende toekansoorten te vinden. Vanmiddag nog een hike gedaan met loopbruggen in Monteverde, het was heerlijk weer om te doen, lekker in je shirt zonder te zweten. Monteverde is een Cloudforest en ligt meestal in de nevel en mist maar doordat het steeds helder en zonnig is hebben we dat fenomeen maar matig meegemaakt hier, dat is wel jammer.
Op dit moment zitten we aan een drankje op het terras want we zijn doodmoe, dat komt niet alleen door het vroege opstaan de afgelopen twee dagen maar ook omdat we eigenlijk tijdens deze vakantie niet echt lekker slapen. Hoe dat komt, wel of je wordt gewekt door brulapen of andere oerwoud geluiden die wij niet gewend zijn, of de bedden zijn te smal of liggen niet lekker, of het onweerd, ga zo maar door.
Vanavond gaan we er vroeg in en hopelijk hebben we een goede nachtrust. Morgen staat de rit naar Manuel Antonio op het programma, een rit van ongeveer 3 à 4 uurtjes, daar blijven we 4 nachtjes en dan zit het avontuur er bijna op.
Tot dan, adios.
Bouke, Sylvia en Dewi.